U bent hier
DE ECONOMISCHE PANDEMIE: De Chinese misleiding. Tijd om in te grijpen.

Het leek een onstuitbare beweging in de wereldverhoudingen. Het Chinese maatschappijmodel zou het Westerse maatschappijmodel van tafel vegen. Het dictatoriale politieke model – enkel de Chinese Communistische Partij is toegelaten als politieke partij – gekoppeld aan een strak door de staat geleide variant van een markteconomie leverde superieure economische- en sociale resultaten. Dit Chinese model zou het Westerse model -gebaseerd op politieke democratie en sociaal gecorrigeerde markteconomie- met haar en huid gaan oppeuzelen: moedige en doortastende Chinese besluitvorming als tegengesteld aan oeverloze discussies en krakkemikkige beleidsmaatregelen in het Westen.
Diegenen onder ons die sowieso al twijfels hadden bij dat Chinese superioriteitsverhaal krijgen met de Coronapandemie aardig wat bijkomende argumenten in handen. De Chinese ambassadeur in België mag dan verkondigen dat “China voldoende gewaarschuwd heeft voor deze pandemie”, de realiteit van de voorbije maanden verwijst die claim ondubbelzinnig naar de prullenmand. De manier waarop Beijing omging met deze ondertussen wereldomvattende crisis is inderdaad ronduit schandelijk en maakt dat het land, ondanks zijn enorm economisch- en politiek gewicht, echt niet langer als een betrouwbare partner in de internationale cenakels en discussies kan beschouwd worden. Het is nu aan ons om uit die onontkoombare vaststelling de nodige conclusies te trekken.
Wat we ondertussen via diverse onderzoeksrapporten en onderzoeksjournalistiek aan de weet zijn gekomen over de omgang van de Chinese autoriteiten met de corona pandemie laat zich samenvatten in de volgende drie punten:
- Terwijl het land nog volop de indruk trachtte te wekken dat er niets ernstigs aan de hand was in en rond Wuhan, begonnen de Chinese autoriteiten volop medisch materiaal op te slaan en de export ervan te verbieden. China probeerde ook overal ter wereld de hand te leggen op medisch materiaal. Terwijl de uitbraak van het virus in Wuhan exponentieel toenam, bleef China ontkennen, verdoezelen, manipuleren en manifest liegen tegen de rest van de wereld. Haast elke dag komen er nu nog berichten naar boven dat China de ware omvang van de Coronapandemie in het land naar de buitenwereld toe enorm blijft minimaliseren.
- China manipuleerde van bij de aanvang de interventies van de World Health Organization (WHO) die daardoor wereldwijd zwaar aan geloofwaardigheid inboette. Dat de Amerikaanse president Trump de WHO frontaal aanviel, kan je eventueel nog zien als een onderdeel van zijn bizarre “America First”-agenda maar wat dan te denken van de reactie van de World Medical Association, een organisatie die méér dan 10 miljoen medici groepeert? Deze respectabele organisatie beschuldigde de WHO openlijk van “politieke spelletjes” met het oog op het toedekken van de Chinese verantwoordelijkheden in het corona drama. De Japanse vice premier Taro Aso stelde dat de WHO haar naam beter in CHO zou veranderen: de Chinese Health Organization. Dat in vele landen de reactie op de verspreiding van het corona virus te laat en te aarzelend op gang kwam, is in hoge mate het gevolg van de samenzweerderige nalatigheid in tandem georganizeerd door China en de WHO.
- Om de eigen onschuld te “bewijzen” ging en gaat China ver in het beschuldigen van derden. Het leger en de geheime diensten van Verenigde Staten en Israël zijn daarbij de favorieten van het regime in Beijing. Deze beschuldigingen blijken steevast complete verzinsels van de Chinese propagandamachinerie te zijn. De European External Action Service (EEAS) gaat in een recent rapport uitvoerig in op de vele pogingen van China om de aandacht af te leiden van de eigen verantwoordelijkheid van het land, onder meer via het rondstrooien van allerhande insinuaties en beschuldigingen die op niets berusten. De EEAS bevestigde dat er vanuit Beijing potige pogingen ondernomen werden om de publicatie van dit rapport tegen te houden.
De manier waarop de Chinese autoriteiten omgingen en omgaan met de Coronapandemie is geen op zich staand gegeven. Misleiding, desinformatie, bedrog en valse beloftes behoren tot de wezenskenmerken van de handelswijze van het regime in Beijing. Of het nu over geopolitieke afspraken, dan wel het respect voor persoonlijke vrijheden, eigendomsrechten en bedrijfsgegevens gaat; China lapt het allemaal aan zijn laars. Net zoals menig ander dictatoriaal regime maakte ook Beijing van de pandemie misbruik om de duimschroeven verder aan te vijzen voor o.m. de democratische beweging in Hong Kong.
China pleit voor een open internationaal economisch systeem maar schermt haar eigen markt halsstarrig af en behandelt internationale investeerders in het land al te vaak op een willekeurige manier. Via gerichte en gesofisticeerde cyberaanvallen tracht het land bedrijfsgeheimen op grote schaal te bemachtigen. Nergens is de Big Brother-samenleving zo ver gevorderd als in China en dit vooral met de bedoeling het politieke monopolie van de CCP intact te houden. Qua corruptie en gebrek aan respect voor rechtsorde behoort China tot de ergste landen ter wereld.
Met de manifeste misstappen in deze pandemie er bovenop kan de rest van de wereld niet langer blijven toezien met de armen gekruist. Uit onderzoek verricht aan de universiteit van Southampton, zo bericht The Economist, blijkt dat als China drie weken eerder de alarmbel had geluid, het aantal corona-infecties eind februari 95% lager zou gelegen hebben dan nu het geval was. China is onder president Xi een mogendheid geworden die haar wil aan de rest van de wereld wil opleggen. Het land behoudt zich het recht voor alle middelen te mogen gebruiken om haar doelen te bereiken en duldt daarbij geen tegenspraak. Uiteraard ondernemen de Chinese autoriteiten voortdurend pogingen om meegaand en sympathiek over te komen maar als je de vernis van die pogingen verwijdert, blijft er niet veel over van die goede intenties.
Iemand als Europees commissaris Margrete Vestager heeft één en ander goed begrepen. Zij stelde al zeer expliciet dat we moeten opletten met mogelijke Chinese overnames van Europese bedrijven, daarmee indirect aangevend dat China Inc. zeer op de loer ligt om van de pandemie misbruik te maken. Laat ons consequent zijn en in één keer verbod opleggen voor Chinese overnames in Europa gedurende de komende periode. Elk aspect van de Chinese beleidsvoering en handelswijze van de afgelopen periode maakt een dergelijk verbod niet enkel verdedigbaar maar zelfs wenselijk.
Uiteraard zou een dergelijke ingreep tot een confrontatie met China kunnen leiden. Wel, die moeten we dan maar aangaan. Het is goed coulant te zijn en open te staan voor dialoog en compromis maar als het laken steevast in één richting getrokken wordt, kom je uiteindelijk nergens meer en zal de partij die effectief aan het laken trekt ook steeds harder gaan trekken. Waarom zou je daarmee stoppen als er toch geen noemenswaardige weerstand wordt geboden? Ook China dient te accepteren dat gezonde internationale verhoudingen een kwestie van geven en nemen zijn. Maar we kunnen in het Westen en meer specifiek in Europa ook afzien van die confrontatie. Dat zal het op (heel) korte termijn misschien wat makkelijker maken maar op langere termijn leiden tot een Chinese dominantie waar we op geen enkel gebied vrolijk, laat staan beter, van gaan worden.